Als aanvulling op de regels van de vorige subparagraaf dient vermeld te worden, dat bij achterwaartse samentrekking het laatste restant van het eerste lid en het parallelle element in de volgende leden meestal duidelijk beklemtoond worden. Dit contrastaccent is vooral onmisbaar als alleen het onderwerp en de persoonsvorm resteren en de persoonsvorm een overgankelijk werkwoord is dat ook onovergankelijk gebruikt kan worden. Wordt de persoonsvorm in dit geval niet duidelijk beklemtoond, dan kan men de zin als niet-samengetrokken en daardoor het werkwoord als onovergankelijk interpreteren, bijv.:

Maar ook andere laatste restanten met hun parallelle elementen krijgen bij voorkeur een sterke klemtoon. Voorbeelden met persoonsvormen als laatste restant:

Voorbeelden waarin een niet-werkwoordelijk element het laatste restant is: