Als nabepaling kunnen ook naamwoordelijke constituenten in de genitiefvorm optreden (zie [3.4.1.3], alsook [5.5.9] en [5.6.3.4/2]). Zulke genitiefbepalingen komen bij een substantivische kern voor. Ze vormen samen met de kern min of meer vaste verbindingen, waaronder vaste uitdrukkingen. Bovendien treft men ze aan in archaïsch taalgebruik. Voorbeelden zijn:

Dergelijke genitieven worden gewoonlijk vervangen door een voorzetselconstituent ingeleid door van, soms door een voornaamwoordelijk bijwoord. Genitieven komen in de regel meteen na de kern. Voorts kunnen ze moeilijker buiten de naamwoordelijke constituent verschijnen. Zie voor een en ander [14.5.3.6].

Genitiefvormen, waaronder genitieven van persoonlijke voornaamwoorden, kunnen ook fungeren als nabepaling bij aanwijzende, vragende of onbepaalde voornaamwoorden, zoals in de volgende voorbeelden:

In al deze gevallen gaat het om een partitieve genitief (zie [14.4.8]). De genitieven van persoonlijke voornaamwoorden zijn archaïsch. In de standaardtaal worden de genitiefbepalingen vervangen door een voorzetselconstituent (zie [14.5.3.6]).