De bepaling van plaats (plaatsbepaling; lokale bepaling) duidt aan:

• de plaats waar datgene wat in de zin wordt uitgedrukt zich afspeelt, ofwel
• de plaats waarheen of de plaats vanwaar een in de zin aangeduide zelfstandigheid zich beweegt.

In het tweede geval noemen we de bepaling van plaats richtingsbepaling; deze wordt behandeld in [20.10.2.3]. Bij de richtingsbepaling wordt nog een onderscheid gemaakt tussen de 'richtingsbepaling-waarheen?' en de 'richtingsbepaling-vanwaar?'. Ter onderscheiding hiervan noemen we de eerstbedoelde bepaling van plaats in deze subparagraaf 'plaatsbepaling-waar?'; deze wordt behandeld in [20.10.2.2]. De 'plaatsbepaling-waar?' kan de bedoelde plaats zelf aanduiden (situerend), of een plaats die daarmee in verband staat (relationeel).

Gewoonlijk is in een zin de aanwezigheid van een bepaling van plaats niet verplicht. Bij enkele werkwoorden, bijv.

leggen zetten plaatsen wonen verblijven zich bevinden

, enz., is echter een 'plaatsbepaling-waar?' verplicht, behalve als de zin een bepaling van hoedanigheid of een bepaling van gesteldheid bevat, of als het werkwoord in een (eventueel impliciete) tegenstelling met een ander werkwoord gebruikt wordt. Vergelijk:

Wel mogelijk zijn:

Een enkele keer is een richtingsbepaling verplicht, bijv. bij het werkwoord zich begeven. Vergelijk:

Voor het al dan niet gebruiken van het lidwoord in bepalingen van plaats ( op kantoor , naar huis ) wordt verwezen naar(4.5.3, sectie 2, groep 5).